Een succesvolle
docent beheerst de vijf sleutelrollen. Hij is eerst gastheer, dan
presentator, vervolgens didacticus, altijd pedagoog en tenslotte
afsluiter. Boordevol open deuren hoor, deze theorie, maar er zijn
docenten die haar eens zouden moeten raadplegen.
1. De gastheer.
De bel heeft al geklonken. De leerlingen staan al enige tijd voor
het lokaal als de arme docent nog eens aan komt lopen. Hij moppert.
“Jongens, aan de kant. Hup. Laat mij er even bij!” Het lokaal
loopt vol. Iemand gooit een etui. Er valt een stoel. De arme docent
ziet het eerst niet, want hij is onder zijn bureau gekropen, rommelt
met computerkabels, kijkt dan op en zegt: “Hé, jij! Pak dat eens
op!” Dan kijkt hij weer weg. Zijn computer weigert. Het etui blijft
in een hoek van het lokaal liggen.
2.
De presentator. Terwijl
de leerlingen nog het weekend doornemen, begint de arme docent op het
bord te schrijven. Het wordt iets stiller, maar rumoer overheerst.
Hij draait zich om, wiebelt op zijn benen en mompelt twijfelachtig:
“Vandaag aantekeningen en een aantal opdrachten bij paragraaf 2, of
nee, euh, bij paragraaf drie. Het hoeft allemaal niet af vandaag,
maar goed, we zien wel even...” De leerlingen luisteren maar half.
Dan zegt de arme docent: “Ik
heb alle tijd hoor! Ik wacht gewoon tot jullie stil zijn!” Hij doet
zijn armen over elkaar heen. Een aantal leerlingen doet hem na. Hij
wiebelt. En wacht. En wiebelt.
4. De pedagoog. Als de arme docent zijn koffie heeft gehaald en het lokaal weer wil binnenlopen is de deur van binnen op slot gedraaid. Zijn sleutels liggen nog in het lokaal. Hij bonkt op de deur, kijkt boos door het raam, maar ziet zijn blik ontmoet door lachende gezichten. Driftig gebaart hij dat iemand de deur moet openen. Ten langen leste staat het meisje op dat alle aantekeningen al heeft overgenomen en zelfs al begonnen is met de opdrachten. Ze opent de deur. De arme docent zegt: “Ga jij je maar melden!” “Maar...”, begint ze. “Uit mijn ogen!”, wijst hij. Twee jongens protesteren. Hij stuurt hen ook weg: “Oprotten!” Vijf leerlingen lopen uit protest mee. De arme docent zijgt ziedend neer achter zijn bureau. De zweetplek is groter geworden. Hij voelt het. Het is muisstil. Eindelijk controle.
5. De afsluiter. De bel gaat. De arme docent schrikt op en klikt nog snel Facebook weg. De meeste leerlingen hadden hun boeken al lang in de tas gedaan. Ze komen nu in beweging. “Volgende les een overhoring over de aantekeningen!”, probeert de arme docent nog, als de meeste leerlingen al buiten staan. “Fok jou”, klinkt het vanaf de gang. “Nu eerst koffie”, denkt hij.
Arme, árme docent. Dat krijg je ervan, als je de rollen niet kent.
(gepubliceerd in de Leeuwarder Courant op 18-10-12)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten