Soms
heb ik de indruk dat het kikkerland achter de schermen wordt gerund
door adviesbureaus, aanbieders van cursussen, projectmanagers,
communicatiebureaus, mediators en interims. Als directeuren of
teamleiders de paperassen niet op orde kunnen krijgen, als er een
personeelsprobleem gesignaleerd wordt waar ze niet een pasklaar
antwoord op hebben, als er kritiek klinkt die niet verijdeld kan
worden, als ze de controle kwijt denken te zijn, dan wordt er in
paniek iemand van buiten gehaald. Zo gaat het overal, dus zo gaat het
ook in het onderwijs.
Externe
hulp wordt duur betaald. Zo'n freelance hulppiet incasseert zonder
blozen soms meer dan 1000 euro per dag. Dat is om nijdig van te
worden. Maar dat niet alleen: de externen staan zo ver van de
organisatie af, dat ze durven hakken met de botte bijl. Plotseling
volgen maatregelen die men niet aan zag komen: er wordt iemand
geslachtofferd, er ligt opeens een nieuw organisatieplan, een hele
afdeling wordt gereorganiseerd, het hele team moet op cursus. Ik word
er gallisch van, want het toont de onmacht van de onderwijs bv.
Scholen
die besluiten tot het inschakelen van een adviseur, mediator,
interim-manager of cursus, zouden zich eerst moeten afvragen of de
kwestie ook intern aangepakt kan worden, want reken er nou niet op
dat na het bezoek van de duurbetaalde adviseur het paperassen-,
personeels- of imagoprobleem opgelost is. De school moet zelf aan de
slag. Zul je zien dat zo'n externe pief juist dát adviseert: jullie
moeten het zelf doen. Shit, wat makkelijk. Hupsakee, taken verdelen,
werkgroepen installeren, tijdpad uitzetten en de klus is geklaard.
Duizend euro per dag. Ik kan wel janken.
Cursussen
die gaan over het mentorschap, over didactiek of over het opzetten
van projecten zijn in eerste instantie overbodig. Scholen barsten
doorgaans van de ervaring. De oudere docenten kunnen de jonge nog
zoveel leren op het gebied van mentorschap, didactiek en pedagogiek,
of bijvoorbeeld over het organiseren van een buitenlandreis. Andersom
kan de jonge lichting de oudere weer op de hoogte stellen van het
nieuwste lesmateriaal of de nieuwste activerende didactiek.
Waarom
zou je een onbekende in je les laten, terwijl er nog nooit een
collega achterin het lokaal heeft gezeten? Waarom zou je didactische
trucjes van een cursusleider willen leren, terwijl de collega in het
lokaal naast je elke dag de trukendoos opentrekt? Waarom geeft
diezelfde collega niet eens op een middag een uurtje les aan zijn
collega's? Er is vast ook een collega die een ster is in het maken
van toetsen. Of handig met digitaal lesmateriaal. Of ervaren met
hoogbegaafdheid. Benut toch het potentieel! Word professioneel! Deel!
Er
komen ook communicatiebureaus bemiddelen op scholen. Het is
lachwekkend: onderwijs is een communicatievak pur sang, maar
blijkbaar is er toch behoefte aan een externe oplossing voor een
intern communicatieprobleem. Er worden anno 2012 zoveel
communicatiespecialisten opgeleid dat ik wel eens denk dat zij zelf
de vraag ernaar scheppen. Sterker nog: de communicatieproblemen zijn
alleen maar groter geworden. Er studeren ook zoveel mensen
psychologie dat het niet anders kan of dit kikkerland is straks goed
gek. Waanzinnig.
In
plaats van adviesbureaus in de hand te nemen, moeten scholen zichzelf
bij de hand nemen en profiteren van de 'good practices', van elkaars
ervaring en specialiteiten, van interne bezieling. Sluis het
bespaarde scholingsgeld of de enorme interimgage door naar het eigen
personeel en naar mooie projecten. In plaats van voor korte tijd
vreemdelingen aan te stellen, zou de school zelf aan de slag moeten
gaan.
Als
je de problemen binnenshuis zelf niet durft te tackelen, dan ben je
als school gewoon een zak patat. Pak je de moeilijkheden zelf wel
aan, dan blijken de externe krachten voor een flink deel overbodig.
(gepubliceerd in de Leeuwarder Courant op 29-11-1)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten