Jongerenomroep BNN is van plan een zesdelige
documentaireserie over scholengemeenschap Jan Arentsz in Alkmaar te maken. De
omroep benaderde 110 scholen, waarvan er 107 gelijk bedankten. Van de drie
twijfelaars kwam Alkmaar als Big Brother-huis uit de bus.
Het grote aantal
afwijzingen wekt geen verbazing. Je neemt als school nogal een risico als je
camera's in je gebouw laat ophangen. Straks de directeur poepend in beeld. Je
filmt gewone mensen en dus zit je met privacy, nazorg, de sociale media en
allerlei andere aspecten waarop de serie een onvoorspelbaar effect zal hebben.
Werd afgelopen jaar overigens al niet het dieptepunt in real-life-televisie
bereikt met het net te laat afgelaste ziekenhuisprogramma ‘Tussen Leven En Dood’?
Zijn er geen idioten die de camera’s gaan gebruiken voor een statement?
Toch werden alle
geledingen van de Alkmaarse school – directie, personeel, leerlingen en ouders
– het vorige week eens over het project. Ze zien er een uitdaging in, moet je
maar rekenen. Er komen 35 camera's: tien in twee lokalen, de rest in de aula,
de personeelskamer, de kantine en bij de ingang. De toiletten worden gemeden,
dat snap ik, vanwege de gebakken lucht van de directeur, maar waarom niet een
camera in de bestuurskamer? Dát wil ik zien! Dat geschuif met geld.
Om de kans op
misstappen te voorkomen is de boel flink ingedekt. De school heeft bijvoorbeeld
het recht om de montage naar eigen inzicht te herstellen en wie niet in beeld
wil, komt ook niet in beeld. Dus zien we straks geblurde hoofden het
schoolgebouw binnenlopen, hangen er zwarte balkjes voor de kinderogen in de
schoolbanken of is iedereen uiteindelijk toch zo camerageil dat privacy geen
issue meer is? Kijk mij nou. Met mijn sexy blik. Met mijn duckface. Met mijn Justin
Bieber-kapsel. Ik kan een dansje. Ik kan een trucje. Alle ogen op mij, alle
ogen op het scherm. Stem nu. Praat mee op Twitter en geef je mening, mening,
mening!
Juist. Privacy. Social
media. Nazorg. BNN heeft een huispsycholoog gemobiliseerd, las ik.
Tijdens mijn
middelbare schooltijd ging ik 's middags rond vieren met mijn kopje thee naar
mijn slaapkamer om Heartbreak High te kijken, een Australische televisieserie
over een middelbare school. Nep en onschuldig. Met van die aantrekkelijke
meisjes met een gek, Australisch accent. Met Anita en Drazic. Ryan en Katerina.
Het was altijd mooi weer. Altijd wel een karakter waar je jezelf aan kon
spiegelen. Was je niet de knapste, dan toch wel de gekste.
Tegenwoordig is er de
successerie SpangaS die al jaren dagelijks wordt uitgezonden op Nederland 3. Ik
kokhals ervan. Twintigers die tieners spelen. Overacting. Aanstellerij. Alles
vergroot. Inderdaad, net als Heartbreak High inderdaad, maar je wist het niet.
En dan nu, geheel
passend in de nieuwe televisietraditie, komt school als real-life-soap. Er
wordt niet langer geacteerd. Hoewel…
BNN@School, zoals de serie gaat
heten, is geïnspireerd op de Britse serie 'Educating Essex'. Hierin speelde een haast dictatoriale, rechtlijnige
directeur, maar tegelijk een buitengewoon goede geschiedenisdocent een
hoofdrol. Zijn karakter droeg een hele aflevering.
Dat is de eerste uitdaging:
goede typecasting.
BNN heeft bovendien gezegd
alleen de positieve momenten uit de opnames te gaan gebruiken. Maar is positief
wel realistisch? Zien we straks dan niet de vermoeide gezichten bij het
koffieapparaat, het getreiter in de gang, het gerommel in de bestuurskamer?
Want dat is de real-life-soap die onderwijs ook is. Ik voorspel dat het
nachtwerk wordt in de montagekamers van BNN. Er moet heel wat uitgeknipt.
En waar gaat het heen? Holland’s
next top teacher? So you think you can teach? Leraren springen van het dak? Ik
hoop het niet. Dan wordt men per seconde onwijzer.
(gepubliceerd in de Leeuwarder Courant op 07-03-2013)