maandag 31 oktober 2011

'Geloof u dáárin?'

In 1848 werd de vrijheid van onderwijs in Thorbeckes grondwet vastgelegd; in 1917 kregen de confessionelen de felbegeerde financiële gelijkstelling. Nu, bijna een eeuw later, staat het veelbesproken artikel 23, dat de vrijheid van onderwijs garandeert, ter discussie. De Onderwijsraad is door de Tweede Kamer zelfs benaderd het artikel op de korrel te nemen. Eind dit jaar komt de raad met een advies.

‘Maar waarom geeft u dan les op een christelijke school, als u dít gelooft?’, vraagt een meisje links in de klas. ‘Ik vond dat jullie de waarheid maar eens moesten leren’, zeg ik grappend, om meteen daarna duidelijk te maken dat over het ontstaan van het heelal, van onze planeet en van de mens diverse theorieën naast elkaar bestaan.

‘Dus u gelooft in de… in de uh…’, het meisje twijfelt – ik help haar. ‘In Darwins evolutietheorie, bedoel je?’ ‘Ja, die ja’, zegt ze. ‘Gelooft u dáárin?’ Ik wind er geen doekjes om en zeg: ‘Nou, ik vind die theorie inderdaad zeer aannemelijk. Waarom? Vanwege de fossiele vondsten, de snavels van de vinken op de Galapagoseilanden en de onmetelijke tijd. Heb je enig idee wat er in 13,7 miljard jaar kan gebeuren? In die  oceaan van tijd? 100 jaar, ok, een eeuw, dat snappen we. Maar een miljoen, of laat staan een miljard jaar! Dat is veel te veel voor ons voorstellingsvermogen…’        

Tja, de prehistorie. Hoe vallen de australopithecus, de homo habilis en de homo erectus te rijmen met de christelijke grondslag van de school? Adam en Eva waren toch zeker geen kleine aapachtige mensjes? Hoe doen ze dat eigenlijk bij biologie? Waar komt die flora en fauna vandaan? En bij aardrijkskunde? Er zitten toch echt fossiele resten in de aardlagen. 

Mag mijn school eisen stellen aan mijn overtuigingen? Toen ik solliciteerde werd er wel naar gevraagd. Ik heb eerlijk geantwoord. Ik ga niet meer naar de kerk, maar heb wel een christelijke opvoeding gehad en christelijk onderwijs genoten. Er zijn scholen in het land die verwijzen naar artikel 23 als ze personeel of leerlingen weigeren of schorsen. In 2008 mocht een katholieke school een stagiaire met hoofddoek weigeren. In 2009 werd een homoseksuele docent in Emst op non-actief gesteld. Begin dit jaar ontstond discussie over een islamitische docent aan de Hogeschool van Amsterdam die plotseling vrouwen geen hand meer wilde geven. Hij mocht aanblijven, tot ergernis van velen.

Artikel 23 is inderdaad aan herziening toe – D66 werkt ondertussen aan een initiatiefwet. En terecht: scholen zonder religieuze kleur, maar met vernieuwende onderwijsideeën moeten ook officieel beschermd worden. En ja, het moet makkelijker worden om als openbare - en christelijke school te fuseren. Vind ik ook. 

Maar als deze column nu gelezen wordt door de ouders van de leerlingen die ik doceer – en dat is zo –  kan ik dan in de problemen raken? Misschien wel. Zij hebben hun kinderen naar een christelijke school gestuurd, maar lezen nu dat ik vrijelijk over de evolutietheorie praat. Wel, laat ik duidelijk zijn: ik vind dat leerlingen – en zeker op het VWO! – kennis moeten maken met de belangrijkste wetenschappelijke inzichten. Daarop moet je nooit censuur toepassen. Twijfel en onderzoek is de basis van wetenschap. Hef anders de hele vwo-afdeling maar op!

Kijk, artikel 23 is in zoverre aan herziening toe dat docenten op basis van levenswandel, overtuiging of mening nooit meer in de problemen mogen komen, zolang ze niet crimineel zijn, andere inzichten respecteren en goed onderwijs leveren. Het is aan de Onderwijsraad dit te noemen.

Terwijl de bel klinkt zeg ik tegen de klas: ‘Misschien moet je het zo zien: God heeft een pan macaroni klaargemaakt, heeft die weggezet en is die vergeten’, maar ik weet niet of ze het horen. Misschien beter van niet.  


(gepubliceerd in de Leeuwarder Courant op 20-09-11)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten